ಅಮ್ಮು ರತನ್ ಶೆಟ್ಟಿ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ ಅವರು ಬರೆದ ಲೇಖನ ‘ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಥಿತಿ’

ಮಕ್ಕಳು ತುಂಬ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಮನಸ್ಥಿತಿಯವರು ಬೆಣ್ಣೆಯಂತೆ. ಅದು ಯಾವ ಆಕಾರ ಕೊಟ್ಟರೂ ಅದರಂತೆ ತಯಾರಾಗುತ್ತದೆ, ಅಂತೆಯೇ ಮಕ್ಕಳು ಕೂಡ ತಿಳಿಯಾದ ಮನಸ್ಥಿತಿಯವರು, ಅವರಿಗೆ ಕೆಟ್ಟದ್ದು , ಒಳ್ಳೆಯದು ಏನೆಂದೂ ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ, ಅಂತಹ ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುವುದು ಹೆತ್ತವರ ಕರ್ತವ್ಯ . ಅಂತೆಯೇ ನಮ್ಮ ಮಾತು, ನಡವಳಿಕೆ ಕೂಡ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ತೀವ್ರ ತೆರನಾದ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಒಂದೊಮ್ಮೆ ನೀವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಷಯಗಳನ್ನೇ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟರೂ ನಿಮ್ಮನಡೆ ನುಡಿಗಳು ಸರಿಯಿಲ್ಲದೇ ಹೋದರೆ, ಮಕ್ಕಳು ಅದರತ್ತ ಒಲವು ತೋರುವುದರಲ್ಲಿ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ.
ಅದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲವೇ ಹಿರಿಯರು ಹೇಳೋದು , ಮಕ್ಕಳ ಮುಂದೆ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಷಯಗಳನ್ನೇ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು.

ಒಬ್ಬ ಕುಡುಕ ತಂದೆಯಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಎಂತಹಾ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಕಲಿಯಬಹುದು. ಅವನ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಮಕ್ಕಳು ಅದನ್ನೇ ಪಾಲಿಸಬಹುದು, ಅಥವಾ ಅವರು ಆತನನ್ನು ತೀರಾ ದ್ವೇಷಿಸಲೂಬಹುದು. ಹಾಗಾಗಿ ಮಕ್ಕಳ ಹೂವಿನಂತಹ ಮನಸನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವುದು ಕೂಡ ಸವಾಲಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ತಂದೆ ತಾಯಂದಿರು ಮಕ್ಕಳು ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನೇ ರೂಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಸ್ವತಃ ತಾವೇ ಅಂತಹ ಗುಣಗಳನ್ನು ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳದೇ, ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ತಪ್ಪು ಮಕ್ಕಳಿಂದಲೇ ಆಗಿರುತ್ತೆ ಅನ್ನುವ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ವಿವೇಚನೆಯಿಂದ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದಾಗ ತಪ್ಪು ಪೋಷಕರಿಂದಲೂ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಆಗದಷ್ಟು ಹೆತ್ತವರ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಿರುತ್ತಾರೆ . ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ವೇಳಾಪಟ್ಟಿಯಂತೆ ಸ್ನಾನ , ತಿಂಡಿ , ಶಾಲೆಗೆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಿದರೆ , ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ವಾಪಾಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನೃತ್ಯ ,ಸಂಗೀತ , ಕಲೆಯ ತರಗತಿಗಳು, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆಡಲು ಸಮಯವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ನಿರತರನ್ನಾಗಿಸಿ ಬಿಡುವ ಹೆತ್ತವರು, ಆ ಮುಗ್ದ ಮನಸುಗಳ ಬಯಕೆ ಏನೆಂದೂ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳುವುದಿಲ್ಲ.

ಇನ್ನು ಈಗ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ಗಳದೇ ದರ್ಬಾರು , ಮಕ್ಕಳ ಆಸಕ್ತಿಗಳ ಬಗೆಗೆ ತಿಳಿಯದೆ ಕೇವಲ ಮಕ್ಕಳು ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದುತ್ತಾರೆ, ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಅಂಕ ಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅನ್ನುವಷ್ಟಕ್ಕೆ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಕೇಂದ್ರಿಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕೆಲವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ , ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕ್ರೀಡೆ , ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರಿಗೆ ಕರಕುಶಲ ಕಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಸಕ್ತಿ , ಅಭಿರುಚಿಗಳು ಇರುತ್ತದೆ . ಆದರೆ ಅಂಕಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾದ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದಾಗಿ ಆ ಮನಸುಗಳು ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣದೇ ಸಂಕಟ ಪಡುತ್ತವೆ.ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಣ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ, ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಅಗತ್ಯವೇ, ಆದರೆ ಅದು ಇಷ್ಟೇ ಅಂಕಗಳಿಸಬೇಕೆಂಬ ಷರತ್ತಿಗೆ ಬದ್ದವಾಗಿದ್ದರೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಓದುವ ಆಸಕ್ತಿಯೆ ಹೊರಟು ಹೋಗುತ್ತೆ . ಇದರಿಂದಾಗಿಯೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಕ್ಕಳು ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗಲು ಬೇಸರ ಪಡುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ಕಡೆ ಪೋಷಕರು ಅಂಕಗಳಿಗಾಗಿ ಪೀಡಿಸಿದರೆ, ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಶಾಲೆಗಳು ಉತ್ತಮ ಹೆಸರು ಗಳಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಭಾರವನ್ನು ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಹೇರುತ್ತವೆ , ಇದೆಲ್ಲದರ ಪರಿಣಾಮ ಮಕ್ಕಳು ಪುಸ್ತಕಗಳಿಗೆ ಮೀಸಲಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ.

ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಪೋಷಕರಿಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಸಂಗೀತ ಮತ್ತೆ ನೃತ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಸರು ಗಳಿಸಬೇಕೆಂಬ ಬಯಕೆ ಇರುತ್ತದೆ . ಅದು ತಪ್ಪೇನಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳಿಗೇ ಶಕ್ತಿ ಇದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಅದು ಒಳ್ಳೆಯದೇ, ಅವರಿಗೂ ಜನರ ನಡುವೆ ಅಂಜಿಕೆ ದೂರ ಮಾಡುವ , ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಲು ಕೂಡ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ . ಆದರೆ ಒತ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಮಣಿದು ಮಕ್ಕಳು ಆ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವಂತಾಗಬಾರದು. ಈಗಂತೂ ಎಲ್ಲಾ ಖಾಸಾಗಿ ವಾಹಿನಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನೂ ನೋಡುವ ತವಕ ಹೆತ್ತವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ,ಮಕ್ಕಳಿಗದು ಹೊರೆಯದಂತಾಗಿದೆ . ಎಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಮೇಲೆ ಒಲವು ಇರುವುದಿಲ್ಲ, ಅಂತಹ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಿದಾಗ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿಗದು ಘಾಸಿಗೊಳಿಸಬಹುದು.

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಚಿಕ್ಕ ಕುಟುಂಬಗಳ ನಡುವೆ ಬೆಳೆದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅಜ್ಜಿ ತಾತನ ಪ್ರೀತಿ ಕೂಡ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ . ಈ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಮಕ್ಕಳು ಯಾರನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಸಲು ಕಲಿಯುವುದಿಲ್ಲ. ಜೀವನದ ಆದರ್ಶಗಳನ್ನೂ , ಬದುಕಿನ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಪರಿಯನ್ನು ತಿಳಿಯದೇ ಚಿಕ್ಕ ಪುಟ್ಟ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಗಾಬರಿಗೊಳ್ಳುವ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಾರೆ . ಹೆತ್ತವರೂ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಮಯ ಕೊಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದೇ ಆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಒಂಟಿ ಭಾವನೆ ಕೂಡ ಕಾಡಬಹುದು . ಇದರಿಂದಲೂ ಮಕ್ಕಳು ಒಂಟಿತನವನ್ನೇ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿಸಬಹುದು.ಅಥವಾ ಮತ್ತಾವುದೋ ತಮಗಿಷ್ಟವಾದ ವಿಷಯವನ್ನೂ ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲೂಬಹುದು . ಪೋಷಕರನ್ನೇ ದ್ವೇಷಿಸುವಂತಾಗದಿರಲು ಎಚ್ಚರ ವಹಿಸುವುದು ಹೆತ್ತವರ ಜವಾಬ್ದಾರಿ , ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ನಿರತರಾದಾಗ ಕಷ್ಟವಾದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಬಿಡುವು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು . ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಮಕ್ಕಳಾಗಿ ಅವರನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು , ಅವರ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ತಿದ್ದಬೇಕು, ಜೋರಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೆದರಿಸಿದಾಗ ಮಕ್ಕಳು ಸತ್ಯ ಮುಚ್ಚಿಡುವ ಸಂದರ್ಭಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು , ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಗೆಲ್ಲಬೇಕು.