ಸಾಹಿತಿಗಳಾದ ಟಿ. ಯಲ್ಲಪ್ಪ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಿಂಚುಳ್ಳಿ ಸಂದರ್ಶನ

ಸಂದರ್ಶನ: ಸೂರ್ಯಕೀರ್ತಿ

ಟಿ. ಯಲ್ಲಪ್ಪ ಅವರ ಬದುಕು-ಬರೆಹ:

ತಾಯಪ್ಪ ಯಲ್ಲಪ್ಪ ಇವರು ೨.೧೦.೧೯೭೦ ರಂದು ಜನಿಸಿದರು. ಬೆಂಗಳೂರು ಗ್ರಾಮಾಂತರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಎ.ನಾರಾಯಣಪುರದಲ್ಲಿ ಮುನಿಯಮ್ಮ ಹಾಗು ತಾಯಪ್ಪ ಎಂಬ ಕೃಷಿಕಾರ್ಮಿಕ ದಂಪತಿಗಳ ಮಗನಾಗಿ ಜನಿಸಿದರು. ಶಾಲಾ ದಿನಗಳಿಂದಲೇ ಕವಿತಾ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡ ಯಲ್ಲಪ್ಪ ಅನೇಕ ಕಾವ್ಯಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುಮಾನ ಪಡೆದ ಪ್ರತಿಭಾವಂತರು, ಇವರು ಪ್ರಸ್ತುತ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕೆ.ಆರ್.ಪುರಂನ ಸರ್ಕಾರಿ ಪ್ರಥಮ ದರ್ಜೆ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಸಹ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ಕರ್ತವ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಕವಿತಾ ಸ೦ಕಲನಗಳು
1 ಕಡಲಿಗೆ ಕಲಿಸಿದ ದೀಪ ಚಿಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಜೀವಯಾನ
2 ನವಿಲಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಕತ್ತಲ ಕನಸು
3 ಇವರ ಕಡಲಿಗೆ ಕಳಿಸಿದ ದೀಪ ಕೃತಿಯು ANKLETS ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷಿಗೆ ಭಾಷಾಂತರಗೊಂಡಿದೆ.
4 ಕಣ್ಣ ಪಾಪೆಯ ಬೆಳಕು ಎಂಬ ಕವನ ಸಂಕಲನಕ್ಕೆ ಮುದ್ದಣ ಕಾವ್ಯ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಲಭಿಸಿದೆ.

ಲಲಿತ ಪ್ರಬ೦ಧ
1 ಇಪ್ಪತ್ತೆರಡರ ಅಳಲು

ಪುರಸ್ಕಾರಗಳು
1 ಕಡಲಿಗೆ ಕಲಿಸಿದ ದೀಪ ಕೃತಿಗೆ ರಾಜ್ಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪುರಸ್ಕಾರ ಪಡೆದಿರುವ ಶ್ರೀಯುತರು
2 ಜಿ.ಎಸ್.ಶಿವರುದ್ರಪ್ಪ ಕಾವ್ಯ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಹಾಗೂ
3 ಚೆನ್ನವೀರ ಕಣವಿ ಕಾವ್ಯ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ.
4 ಚಿಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಜೀವಯಾನ ಕೃತಿಗೆ ವೀಚೀ ಕಾವ್ಯ ಪುರಸ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಹರಿಹರಶ್ರೀ ಕಾವ್ಯ ಪುರಸ್ಕಾರಗಳು ಲಭಿಸಿದೆ.

೧. ನಿಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ?

ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯ ಜೀವನ-ಬಾಲ್ಯದ ಸುಂದರ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಕಾಣುವ ವಯಸಿನಲ್ಲೇ ಅವೆಲ್ಲಾ ಕಮರಿ ಹೋಗಿದ್ದವು. ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಸುಂದರವಾಗಿಸಬೇಕಿದ್ದ, ಸುಖಮಯವಾಗಿಸಬೇಕಿದ್ದ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಬದುಕೇ ಘೋರವಾಗಿತ್ತಾದುದರಿಂದ ಅಕ್ಷರ ತಿಳಿಯದ, ನಾಗರೀಕತೆಯ ಗಂಧ-ಗಾಳಿ ಅರಿಯದ ಜಮೀನ್ದಾರರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಜೀತಕ್ಕಿದ್ದು ಬಂದಿದ್ದ ಅಪ್ಪ, ಅವರಿವರ ಹೊಲಗದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಗೇದು ಬೆವರ ಬಸಿದು ಬಂದು ಹೊಲೆಯ ಮೇಲೆ ಆರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಗಂಜಿಯ ಮಡಕೆ ಏರಿಸಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಅಮ್ಮ ಇವರ ಮೂರನೆಯ ಮಗನಾಗಿ ದನಕಾಯುತ್ತಾ ಏಳೆಂಟು ವರ್ಷವಾದರೂ ಶಾಲೆಯ ಮುಖ ನೋಡದ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯ-ತುತ್ತುಕೂಳಿನ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಧರಣಿ ಕೂತು ಊಟ ಬಿಟ್ಟು ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆ ಸೇರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಜಾತಿಯ ಕಾರಣಕ್ಕೆ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಸರ್ಗದ ಕೊರತೆಯ ಕಾರಣಕ್ಕೆ, ಮಾನವ ಪ್ರೇಮದ ಒರತೆಯಿಲ್ಲದೆ, ಸಂಕೋಚದಿಂದ ಮುದುಡಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ೭ ನೇ ತರಗತಿಗೆ ಬರುವ ವೇಳೆಗೆ ಬೆನ್ನಿಗಾನಹಳ್ಳಿಯ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮರಾದ ಮೇಷ್ಟ್ರುಗಳ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಹಾಗೂ ಅವರು ಕೊಟ್ಟು ಓದಿಸಿದ ಚಂದಮಾಮ, ಬಾಲಮಿತ್ರ, ಭಾರತ ಭಾರತಿ ಸೆಪ್ಲಿಮೆಂಟರಿ ರೀಡರ್ಸ್, ಪಂಚತಂತ್ರ ಕಥೆಗಳ ಓದಿನಿಂದ ಅಂತರಂಗದ ತುಂಬಾ ಕಲ್ಪನೆಯು ಗರಿಗೆದರಿ ಕನಸುಗಳ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಹೊರಟು-ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯ ಕರಾಳ ಕೈಗಳಿಂದ ದೂರ ಬಹುದೂರ ಹಾರಿ ಹೋಗಿ ಅಂತರ್ಮುಖಿಯಾಗುವಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯ ಟಾಟಾ ಮಾಡಿ ಹೈಸ್ಕೂಲಿನ ಹುಡುಗತನ ಕಾಲಿಟ್ಟಿತ್ತು.

೨. ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಒಲವು ಬರಲು ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಯಾರು?

ನಾನು ೨ ರಿಂದ ೫ ನೆಯ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಬೆನ್ನಿಗಾನಹಳ್ಳಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹೆಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್-ಕೃಷ್ಣೋಜಿರಾವ್ ಅವರು ಸಾಹಿತ್ಯದ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಓದಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು, ಹೈಸ್ಕೂಲಿನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಮೇಷ್ಟ್ರುಗಳಾಗಿದ್ದ ಕೆ.ಎನ್.ಎಸ್. ಟೀಚರ್, ಪಿಯುಸಿಯಲ್ಲಿ ಡಾ.ಎಚ್.ಎನ್. ಮುರಳೀಧರ ಹಾಗೂ ಎಪಿಎಸ್ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಡಾ.ಕೆ.ಆರ್. ಗಣೇಶ್, ಪ್ರೊ.ಕೆ.ಎಸ್. ಮಧುಸೂಧನ್, ಡಾ.ಕೆ.ಬಿ. ಲೋಕೇಶ್ವರಪ್ಪ, ವಿಮರ್ಶಕರಾದ ಡಾ.ಎಚ್.ಎಸ್. ರಾಘವೆಂದ್ರರಾವ್, ಕ್ರೈಸ್ಟ್ ಕಾಲೇಜಿನ ಕನ್ನಡ ಸಂಘದ ಚಿ.ಶ್ರೀನಿವಾಸರಾಜು ಮೇಷ್ಟ್ರು, ಎಂ.ಎ ಓದುವಾಗ ಕಿರಂ ನಾಗರಾಜ, ಬರಗೂರು ರಾಮಚಂದ್ರಪ್ಪ, ಡಾ. ಸಿದ್ದಲಿಂಗಯ್ಯ, ಹಂಪನಾಗರಾಜಯ್ಯ ಇನ್ನು ಅನೇಕ ಜನರು ಸಾಹಿತ್ಯದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಓದಿಸಿದ್ದು.

೩. ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಜೀವನ ವಿಭಿನ್ನವೆ?

ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನವೂ ಹೌದು. ಮತ್ತೊಂದು ವಿಧದಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನ ಅಲ್ಲ ವಿಭಿನ್ನ ಯಾಕೆ ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದಿರುವ ಕನಸುಗಳನ್ನು, ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದಿರುವ ಆದರ್ಶಗಳನ್ನು ಸಾಹಿತ್ಯ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತೆ. ಅದು ಬದುಕಿನ ಯಥಾವತ್ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವಾಗಲಿ ವರದಿಯಾಗಲಿ ಅಲ್ಲ. ಅದು ಬದುಕಿನ ಕಟುವಾಸ್ತವಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ತೋರಿಸದೆ ಬದುಕಿನ ಸುಂದರವಾದ ಮುಖಗಳನ್ನೂ ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸುತ್ತೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಅದು ಬದುಕಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವೂ ಅಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಯಥಾವತ್ ಅನುಭವ ಲೋಕವನ್ನೇ ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ ಕೌದಿಯಂತೆ ಕಟ್ಟಿದ ಬದುಕಿನ ಚಿತ್ರಣವೇ ಆಗಿ ಕಾಣುತ್ತೆ.

೪. ಇವತ್ತಿನ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡವನ್ನು ಉಳಿಸುವ ಬಗೆ?

ಕಾನ್ವೆಂಟ್ ಶಾಲೆ, ಇಂಟರ್ ನ್ಯಾಶನಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಮಾತಾಡುವ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನೂರು ರೂಪಾಯಿಯವರೆಗೂ ದಂಡ ಹಾಕ್ತಾ ಇದ್ದಾರಂತೆ. ಇಂತಹ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡವನ್ನು ಒಂದು ಸಂವಹನದ ಭಾಷೆಯನ್ನಾಗಿ ಕಲಿಯುವಷ್ಟಾದರೂ ಕಡ್ಡಾಯಗೊಳಿಸಬೇಕು, ಪರಭಾಷಿಕರೇ ಅಧಿಕವಾಗಿರುವ ಬೆಂಗಳೂರಿನಂತಹ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ, ವಿವಿಧ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಂಪನಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಅನ್ಯಭಾಷಿಕರಿಗೆ ಇಂತಿಷ್ಟು ಕಾಲಮಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡವನ್ನು, ಇಲ್ಲಿನ ಕನಿಷ್ಟ ವ್ಯವಹಾರ ಹಾಗೂ ಸಂವಹನಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದಷ್ಟನ್ನು ಕಲಿಸುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ಆಯಾ ಕಂಪನಿ ಹಾಗೂ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪ್ರಾಧಿಕಾರ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತ್ತು ಇಂತಹ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮಾಡಬೇಕು.ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಕಲಿತವರಿಗೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ನೇಮಕಾತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಬೇಕು. ಮೊದಲಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಗರಾದ ನಾವು ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುವುದನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾಡಬೇಕು.

೫. ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮರೆಯಲಾಗದ ನೆನಪು?

ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸಂತೋಷ ಕೊಡುವ ಹಾಗೂ ನೋವಿನ ನೆನಪುಗಳೂ ಇವೆ. ಏಳೆಂಟು ವರ್ಷ ಆದ ಮೇಲೆ ಹಠ ಹಿಡಿದು ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಸೇರಿದ್ದು, ಕನ್ನಡ ಎಂ ಎ ನಲ್ಲಿ ರ‍್ಯಾಂಕ್ ಪಡೆದದ್ದು, ಕರ್ನಾಟಕ ಲೋಕ ಸೇವಾ ಆಯೋಗದ ಮೂಲಕ ಪದವಿ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಕನ್ನಡ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕನಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದು, ಮೊದಲ ಕವಿತಾ ಸಂಕಲನಕ್ಕೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪಡೆದದ್ದು ಹೀಗೆ ಹಲವು ಮರೆಯಲಾಗದ ಸಂತೋಷದ ನೆನಪುಗಳಿವೆ.

೬. ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಕಾರ ಕನ್ನಡ ಅಂದ್ರೆ?

ಕನ್ನಡ ನನಗೆ ಕರುಳಿನ ಭಾಷೆ, ಕೊರಳಿನ ಭಾಷೆ, ಅನ್ನದ ಭಾಷೆ, ನನ್ನ ಕಾವ್ಯದ, ಸ್ವಂತದ ಸಂವಹನದ ಭಾಷೆ ಕನ್ನಡವೇ ನನ್ನ ಸರ್ವಭಾವಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥ ಸುಲಲಿತವಾಗಿ ಹೊರಹಾಕಲು ಇರುವ ಭಾಷೆ ಆಗುವ ಭಾಷೆ.

೭. ಪ್ರಸ್ತುತ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ

ಪ್ರಸ್ತುತದಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ಜನ ಯುವಕರು ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಹಲವು ಪ್ರಕಾರಗಳ ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡಿರುವುದು ಆಶಾದಾಯಕವಾದ ಸಂಗತಿ. ಕಥಾ ಸಾಹಿತ್ಯವಂತೂ ಅನೇಕ ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನ ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ಕಥೆಗಾರರ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲತೆಯಿಂದ, ಹಲವು ಪ್ರಾದೇಶಿಕತೆಯ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಂಪನ್ನತೆಯಿಂದ, ಹುಲುಸಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ ಅಪಾರ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಯುವಕರು ಕನ್ನಡ ಕಾವ್ಯರಚನೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಕಾವ್ಯ ಪರಂಪರೆಯ ಅರಿವು-ಅಧ್ಯಯನಗಳಿಲ್ಲದೆ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲತೆಯ ತುಡಿತವಿಲ್ಲದೆ ಚರ್ವಿತ ಚರ್ವಣದ ಹಾದಿಯಲ್ಲೇ ಸಾಗಿದೆ. ಕೆಲವರಾದರೂ ಪ್ರತಿಭಾವಂತರಾದ ಕವಿಗಳು ಇದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ಸಂತೋಷದ ಸಂಗತಿ ಗಜಲ್ ಗಳ ಟ್ರೆಂಡ್ ಶುರುವಾಗಿದೆ. ನಾಟಕ ರಚನೆಯ ಕಡೆಗೂ ಒಲವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ, ಎಂದಿನಂತೆ ಪ್ರಬಂಧ ಹಾಗೂ ವಿಮರ್ಶೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೊಸತಲೆಮಾರಿನ ಆಸಕ್ತಿ ಕಡಿಮೆ ಇದೆ. ಡಿಜಿಟಲ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದ್ದು ಮತ್ತು ಬರೆಯುತ್ತಿರುವುವರನ್ನೇ ಉತ್ತಮ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮಾದರಿ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತಿಗಳ ಮಾದರಿ ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿರುವ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಮನೋಭಾವ ಕೂಡಾ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಗೆಗಿದ್ದ ಪಾರಂಪರಿಕ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಬುಡಮೇಲಾಗಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೂ ಇದೆ.

೮. ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿ?

ಒಂದು ಕವಿತಾ ಸಂಕಲನ ಹಾಗೂ ಒಂದು ಸಾಹಿತ್ಯ ವಿಮರ್ಶಾ ಸಂಕಲನಗಳ ಪ್ರಕಟಣೆಗಾಗಿ ಸಿದ್ಧತೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವೆ.

೯. ನಿಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ?

ಅಪ್ಪ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯಷ್ಟೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಅಗಲಿದರು, ಅಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮೇಲಿಂದ ಜಾರಿಬಿದ್ದು ಬೆನ್ನುಮೂಳೆ ಮುರಿದು ಹಾಸಿಗೆ ಹಿಡಿದ ಎಂಬತ್ತರ ತುಂಬುಪ್ರಾಯದವರು, ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಮುಂದಿರುವುದು ಬದುಕಿನ ಸೌಭಾಗ್ಯ. ಮಡದಿ ಮಂಜುಳ ಗೃಹಿಣಿ, ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕೆಲಸ ಕಾರ್ಯ ಓಡಾಟಗಳಿಗೆ ಅವಳ ಸಹಕಾರದಿಂದ ನಾನು ಸುಖಿಯಾಗಿರುವೆ, ಮಗಳಿನ್ನೂ ಚಿಕ್ಕವಳು, ಅಕ್ಕ ತಂಗಿ ಅಣ್ಣ-ತಮ್ಮಂದಿರ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಬೆಂಬಲ ಸದಾ ನನ್ನ ಜೊತೆಗಿರುವುದರಿಂದ ನಾನು ಸಂತೃಪ್ತ – ಸಂಸಾರಿ.

೧೦. ನಿಮ್ಮ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃಷಿ ನಡೆದು ಬಂದ ಬಗೆ?

ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಾಗಲಿ/ನಮ್ಮ ವಂಶದ ಪೂರ್ವಿಕರಾಗಲಿ ಯಾರೂ ಸಾಹಿತಿಗಳಲ್ಲ, ಸಾಹಿತಿಗಳಿರಲಿ ಅಕ್ಷರ ಕಲಿತವರೇ ನನ್ನ ತಲೆಮಾರಿನವರೆಗೆ ವಿರಳ. ನಾನು ಹೈಸ್ಕೂಲು ದಿನಗಳಲ್ಲೇ ಕಥೆ ಕವಿತೆ ಬರೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದೆ, ಹೈಸ್ಕೂಲಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಆಶುಕವಿತೆ ಕೂಡಾ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಪಿಯುಸಿಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಎ.ಪಿ.ಎಸ್. ಕಾಲೇಜನ್ನು ಸೇರಿದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಕವಿತೆಯನ್ನು ತಿದ್ದಿ-ತೀಡಿ ಅಂತರ ಕಾಲೇಜು ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಿಗೆ ಕಳಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದರು. ಪದವಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಇದೇ ಕಾಲೇಜಿನ ಪ್ರೊ.ಕೆ.ಎಸ್. ಮಧುಸೂಧನ್, ಕೆ.ಆರ್. ಗಣೇಶ್, ಅಬ್ದುಲ್ ಬಷೀರ್ ಇಂತಹ ಕನ್ನಡ ಮೇಷ್ಟ್ರುಗಳು ನೀಡಿದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ, ಕ್ರೈಸ್ಟ್ ಕಾಲೇಜು ಕನ್ನಡ ಸಂಘ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ರಾಷ್ಟ್ರ ಮಟ್ಟದ ಅಂತರ ಕಾಲೇಜು ಬೇಂದ್ರೆ ಸ್ಮೃತಿ ಕವನ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಸತತ ಏಳು ಸಲ ಬಹುಮಾನ ಪಡೆದದ್ದು, ಅವೆಲ್ಲಾ ಪುಸ್ತಕ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತಿದ್ದುದು, ಕಾಲೇಜಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಅಂತರ ಕಾಲೇಜು ಕವಿತಾ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಲ್ಲಿ ಸತತವಾಗಿ ಬಹುಮಾನ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಕಾಲಘಟ್ಟದ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕವಿತೆ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದ್ದವು. ನನ್ನ ಕಾವ್ಯಯಾನ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ ೨೦ ವರ್ಷಗಳಾದರೂ ನಾನು ನನ್ನ ಮೊದಲ ಕವಿತಾ ಸಂಕಲನವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಓರಗೆಯವರಾಗಲೇ ನಾಲ್ಕು ನಾಲ್ಕು ಸಂಕಲನ ಪ್ರಕಟಿಸಿ ಆಗಿತ್ತು.

ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಸಂಚಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಪಾದಕರಾದ ಡಿ.ವಿ. ಪ್ರಹ್ಲಾದ್ ಅವರು ತಾವೇ ನಾಲ್ಕು ಮುನ್ನುಡಿಯ ರೂಪದ ಮಾತುಗಳ ಮೂಲಕ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಕವಿತಾ ಸಂಕಲನ ಕಡಲಿಗೆ ಕಳಿಸಿದ ದೀಪಾ” ವನ್ನು ೨೦೦೮ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. ಅವರಿಗೆ ನಾನು ಋಣಿ ಇದಕ್ಕೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿಯ ಲೇಖಕರ ಮೊದಲ ಕೃತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ, ಕಣವಿ, ಜಿ.ಎಸ್.ಎಸ್., ಮುಳ್ಳೂರು ನಾಗರಾಜ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳೂ ಬಂದು ನನ್ನ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದವು. ಈ ಕೃತಿ ಇಂಗ್ಲಿಷಿಗೆ ಅನುವಾದಗೊಂಡಿದೆ. ‘ಚಿಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಜೀವಯಾನ’ ಸಂಕಲನವನ್ನು ‘ಅಭಿನವ’ ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆ. ಒಂದೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಮೂರು ಮುದ್ರಣ ಕಂಡ ಈ ಕೃತಿಯ ಅನೇಕ ಕವಿತೆಗಳು ಹಲವಾರು ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರ್ಪಡೆಗೊಂಡದ್ದು ನನಗೆ ಸಂತಸದ ಸಂಗತಿ, ನನ್ನ ‘ನವಿಲಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಕತ್ತಲ ಕನಸು ಮತ್ತು ಕಣ್ಣಪಾಪೆಯ ಬೆಳಕು’ ಮತ್ತೆರಡು ಕವಿತಾ ಸಂಕಲನಗಳು ಕನ್ನಡ ಕಾವ್ಯ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಕವಿಯಾಗಿ ನನ್ನ ಐಡೆಂಟಿಟಿಯನ್ನು ಋಜುವಾತು ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಇವುಗಳ ಪಾತ್ರವೂ ದೊಡ್ಡದು.

 

೧೧. ಇವತ್ತಿನ ಯುವ ಕವಿಗಳಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಕಿವಿ ಮಾತು?

ಕಾವ್ಯ ಪರಂಪರೆಯೊಂದಿಗಿನ ಒಡನಾಟ, ಓದು ಅಧ್ಯಯನದಿಂದ ಮಾತ್ರ ತಾವು ಹೊಸದೇನನ್ನಾದರೂ ಬರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯ. ಅಡಿಗರು ಹೇಳುವ “ಆಳಕ್ಕೆ ಗುದ್ದಲಿಯನ್ನೊತ್ತಿ ಕುಕ್ಕಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಗೆರೆಮಿರಿವ ಚಿನ್ನದ ಅದಿರು ಕಂಡೀತು. ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಇಷ್ಟದೇವತಾ ವಿಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗಿಸುವ ಅಸಲು ಕಸುಬುಗಾರಿಕೆಯನ್ನು ಕಲಿಯಬೇಕು.

 

೧೨. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕವಿತೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಬಗೆ?

ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಅನುಭಿವಿಸಿದ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯ ನೋವು, ಅವಮಾನ, ಒಂದು ಕೇರಿಯೂ ಇಲ್ಲದೆ-ಅಲೆಯುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ತಂದೆ-ತಾಯಿಗಳ ಅಲೆಮಾರಿ ಬದುಕಿನಿಂದಾಗಿ-ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಸರ್ಗದ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಏಕಾಂಗಿತನ –ಒಂಟಿತನಗಳ ಒಳಗಿನ ಕುದಿತದ ಹೊರದಾರಿಯಾಗಿ ಕೂಡಾ ನಾನು ಕವಿತೆಯನ್ನೇ ಹೆಚ್ಚು ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ. ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಹೃದಯದ ನೋವು ಸಂಕಟ, ಸಂತಸ ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು ಹೇಳುವಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೇರೆ ಪ್ರಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನಾನು ಕವಿತೆಯನ್ನೇ ಆಯ್ದುಕೊಂಡೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ. ವೈಯಕ್ತಿಕ ನೋವು-ಸಂಕಟ-ಸಿಟ್ಟುಗಳ ಮೂಟೆಯಂತಿದ್ದ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಕವಿತೆ-ಬರಬರುತ್ತಾ ಅದು ನೊಂದವರೆಲ್ಲರ ನಾಲಗೆಯ ಧ್ವನಿಯಾಗಿಯೇ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದೆ.

 

೧೩ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಕಾರ ಕಾವ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರವೆ?

ಲೋಕ ವ್ಯವಹಾರಗಳಿಗೆ ಕಾವ್ಯ ಕರೆನ್ಸಿಯಲ್ಲ, ಲೋಕದ ವ್ಯಸನಗಳಿಗೆ ಕಾವ್ಯ ಮದ್ದಲ್ಲ ನಿಜ. ಆದರೆ ಕಾವ್ಯದ ಓದಿನ ಸಂಸ್ಕಾರ, ಕಾವ್ಯ ಪರಂಪರೆಯ ಅರಿವು ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾವ್ಯದ ಓದು, ಕವಿಗಳ ಒಡನಾಟ ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ನನ್ನ ಅಭಿರುಚಿ, ಆಲೋಚನೆ, ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿ, ವಿವೇಕ, ವೈಚಾರಿಕತೆಗಳನ್ನು ಕಾವ್ಯ ಆರೋಗ್ಯಕರವಾಗಿ ಇರಿಸಿದೆ, ಇರಿಸುತ್ತದೆ ಕೂಡಾ. ಅದು ಆರೋಗ್ಯಕರವಾದ ಮನಸುಳ್ಳ ಮನುಷ್ಯರ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಖಂಡಿತಾ ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಸಾಹಿತ್ಯ ಓದಿಕೊಂಡು-ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚನೆ ಮಾಡಿ – ಹೆಸರು,ಕೀರ್ತಿ ಪಡೆದವರೂ-ತಪ್ಪು ದಾರಿಗೆ ಇಳಿದ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿದ್ದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಕಾವ್ಯ ಅಪವಾದ ಕೂಡ.

೧೪ ನಿಮಗೆ ಖುಷಿ ತಂದ ಪ್ರಶಸ್ತಿ?

ಎಲ್ಲವೂ ಖುಷಿ ತಂದಿವೆ ಎಂದೇ ಹೇಳಬೇಕು. ಯಾವುದೋ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯ ಹೆಸರು ಹೇಳಿ ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಅದು ಆತ್ಮವಂಚನೆಯ ಜೊತೆಗೆ, ನಮಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ನೀಡಿ ಗೌರವಿಸಿದ ಇನ್ನಿತರ ಸಂಘ-ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ನಾವು ಅಗೌರವ ನೀಡಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ.

೧೫ ನೀವು ‘ಕುಸುಮ ಪ್ರಿಯ’ ಎಂದು ಕಾವ್ಯನಾಮ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣ?

ನಾನು ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ದಿನಗಳಿಂದಲೇ ‘ಕುಸುಮ ಪ್ರಿಯ’ ಎಂಬ ಕಾವ್ಯನಾಮದೊಂದಿಗೆ ಕವಿತೆ ಬರೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯಕ್ಕಂತೂ ಹೂವಿನ ಸುಕೋಮಲತೆಯ ಸ್ಪರ್ಶವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದನ್ನೇ ಅಲ್ಲವೇ ನಮ್ಮ ಮನಸು ಯಾವಾಗಲೂ ಹಂಬಲಿಸುವುದು? ಅದಕ್ಕೇ ನಾನದನು ನನ್ನ ಕವಿತೆಗೆ ಮುಡಿಸಿದೆ. ಅವರಿವರ ಹೊಲಗದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ದುಡಿದು ಬಸವಳಿದ, ಎಣ್ಣೇಕಾಣದ ನಮ್ಮವ್ವನ ಮುಡಿಯಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬ-ಹರಿದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಡಾ ನಾನು ಒಂದು ಬಿಡಿ ಹೂವನ್ನು ಕಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಆ ಹೂವುಗಳನ್ನು ನನ್ನ ಕವಿತೆಯ ತುರುಬಿಗೆ ಕಾವ್ಯನಾಮವಾಗಿ ಮುಡಿಸಿದೆ. ಅದಲ್ಲದೆ ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ಹೂಗಳೆಂದರೆ ಅಪರಿಮಿತ ಒಲವು ಆಕರ್ಷಣೆ, ಬಹಳಷ್ಟು ಜನ ಅಂದುಕೊಂಡ ಹಾಗೆ ಈ ಕುಸುಮ ನನ್ನ ಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳ ಪ್ರಿಯತಮೆಯ ಹೆಸರಂತೂ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ! ಕುಸುಮವೆಂದರೆ ಹೂ.. . ಎಂದಷ್ಟೇ ಅರ್ಥ.

೧೬. ಇವತ್ತಿನ ದಲಿತ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ?

ಬಹಳಷ್ಟು ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನ ದಲಿತ ಸಮೂದಾಯದ ಯುವಕರು ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವುದು ಸಂತೋಷದ ಸಂಗತಿ ಆದರೂ ದಲಿತ ಚಳುವಳಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚಳುವಳಿಗಾರರ ಬಗ್ಗೆ ದಲಿತ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಂಪರೆಯ ಬಗ್ಗೆ, ಕೃತಿಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಅಧ್ಯಯನ ಇರಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಕೂಡಾ ಇರದವರೇ ಹೆಚ್ಚು. ದಲಿತ ಸಂವೇದನೆ ಎಂದರೆ ಬುದ್ಧ, ಬಸವ, ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ಬದುಕು, ಬರಹ, ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಅರಗಿಸಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಕಾಲದ ದಲಿತರ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಅವು ಹೇಗೆ ಹೊರದಾರಿಯೋ-ದಾರಿ-ದೀವಿಗೆಯೋ ಆಗಬಲ್ಲದು ಎಂಬ ಹುಡುಕಾಟವಿಲ್ಲದೆ ವಿನಾಕಾರಣ ಈ ಮಹಾತ್ಮರನ್ನು ತಮ್ಮ ಕೃತಿಗಳಿಗೆ ಎಳೆದು ತಂದರೆ ತಮ್ಮ ಕೃತಿಯ ದಲಿತಪರವಾದ ಕಾಳಜಿ ವ್ಯಕ್ತವಾದಂತಾಯ್ತು ಅಂತ ನಂಬಿಕೊಂಡವರೆ ಹೆಚ್ಚು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ.

೧೭. ನಿಮ್ಮ ಒಡನಾಡಿಗಳು ಯಾರು? ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ?

ನನ್ನ ಓರಗೆಯ ಬಹುಪಾಲು ಕವಿಗಳು ಲೇಖಕರ ಜೊತೆಗೆ ನನಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯ ಇದೆ. ದೈಹಿಕವಾದ ಭೇಟಿ ಚರ್ಚೆ, ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೂ –ದೂರವಾಣಿ ಫೇಸ್ ಬುಕ್ ನಂತಹ ಸಂವಹನ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮೂಲಕ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕಕದಲ್ಲಿರುವೆ. ನನಗೆ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಸುಬ್ಬು ಹೊಲೆಯಾರ್, ಎಚ್.ಎಸ್.ವಿ., ಬಿ.ಆರ್. ಲಕ್ಷ್ಮಣರಾವ್, ಡಿ. ವಿ. ಪ್ರಹ್ಲಾದ್, ಡಾ.ಎಚ್.ಎಸ್ ರಾಘವೇಂದ್ರರಾವ್, ಚಂದ್ರಶೇಖರ ನಂಗಲಿ, ಡಾ.ಕೆ.ವೈ. ನಾರಾಯಣಸ್ವಾಮಿ, ಎಂ.ಆರ್. ಕಮಲ, ಎಚ್. ಎಸ್. ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ, ಸುರೇಶ್ ನಾಗಲಮಡಕೆ, ಚೀಮನಹಳ್ಳಿ ರಮೇಶ್ ಬಾಬು, ಸತ್ಯಮಂಗಲ ಮಹಾದೇವ, ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣಸ್ವಾಮಿ, ಕಲ್ಲಳ್ಳಿ ನಾರಾಯಣಪ್ಪ, ಬೇಲೂರು ರಘುನಂದನ್, ಎಚ್.ಎಲ್. ಪುಷ್ಟ, ಕೆ. ಷರೀಫ, ಎಚ್.ಎನ್. ಆರತಿ, ಸ. ರಘುನಾಥ ಮುಂತಾದ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕವಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಸದಾ ಒಡನಾಟ ನನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ.

೧೮. ನಿಮ್ಮ ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಏನು ಮಾಡುವಿರಿ?

ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ – ಆರೋಗ್ಯಕರವಾದ ಹೊಸರುಚಿಯ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವೆ, ಭಾವಗೀತೆ ಕೇಳುವೆ, ತೀರಾ ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆ ಆಟ ಆಡುವೆ, ಅಮ್ಮನ ತೊಡೆ ಮೇಲೆ ತಲೆ ಇಟ್ಟು ಮಲಗೋದು, ಎಷ್ಟೋ ಕಾಲ ಮಾತಾಡದೆ ಇರುವ ಗೆಳೆಯರಿಗೆ ಫೋನಾಯಿಸಿ ಐರನ್ ಮಾಡುವೆ, ಮನಸಿಗೆ ಬಂದ ಲಹರಿಯನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಟ್ ಪ್ಯಾಡ್ ನಲ್ಲಿ ಬರೆದಿಡುವೆ. ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನ ಕವಿಗಳಿಗೆ ಮುನ್ನುಡಿ ಬರೆಯೋದಕಷ್ಟು ಸಮಯ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ನಾಳೆಯ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ತರಗತಿಗಳಿಗೆ ಪೂರ್ವತಯಾರಿ ನಡೆಸುವೆ.

೧೯. ನವಿಲಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಕತ್ತಲ ಕನಸು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಬಗೆ?

ನನ್ನ ಕಮರಿಹೋದ ಬಾಲ್ಯದ ಬಣ್ಣದ ಕನಸುಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ನನ್ನ ಹಾಗೂ ನನ್ನ ಸಮೂದಾಯದ ಜನರ ಅದೆಷ್ಟೋ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತ ಜನರು, ನನಗೊಂದು ಬಣ್ಣದ ನವಿಲಿನ ರೂಪಕದಂತೆ ಕಂಡರು. ಆದರೆ ಈ ಬಣ್ಣದ ನವಿಲುಗಳ ಕನಸು ಈ ಸಮಾಜದ ತರತಮಗಳ ಉರಿ-ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಕಮರಿಹೋಗಿ ವಾಸ್ತವದ ಕಠೋರತೆ ಹಾಗೂ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗೆಗಿನ ದುಃಸ್ವಪ್ನಗಳಿಂದಾಗಿ ಅವು ಕರಕಲಾದ ಬಗ್ಗೆ-ಅವರ ಅನೇಕ ಜ್ವಲಂತ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಹಿನ್ನೆಲೆ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದರ ಫಲವಾಗಿ ಈ ಸಂಕಲನ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು.

೨೦. ನೀವು ಯಾಕೆ ಬರೆಯುತ್ತೀರಿ?

ನನ್ನ ಸುತ್ತಲಿನ ಸಮಾಜದ ಜನರ ಬದುಕಿಗೆ ಅವರ ನೋವಿಗೆ, ಗಾಯಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಕವಿತೆ ಲೇಖನ ಒಂದು ಮುಲಾಮು ಸವರುವ ಸಣ್ಣ ನವಿಲ ಗರಿಯಾದೀತೆಂದು, ನೊಂದವರ, ಶೋಷಣೆಗೆ ಒಳಗಾದವರ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಒಂದಿಂಚು ಹೆಚ್ಚು ಮಾಡೀತು ಎಂದು, ಶೋಷಣೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಒಂದು ಪ್ರತಿಭಟನೆಯ ಸ್ವರವಾದೀತೆಂದು ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ.

೨೧. ದಲಿತ ಕವಿ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೀರಾ?

ಜಗದ ಎಲ್ಲ ಜನರ ನೋವಿಗೂ ಮಿಡಿಯುವ ನನ್ನನ್ನು ದಲಿತ ಕವಿ ಎಂದು ಕರೆದರೆ ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ನಾನು ದಲಿತರ ನೋವಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಪೇಟೆಂಟ್ ಪಡೆದು ಸೀಲು ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡ ಕವಿಯಲ್ಲ, ಕವಿಗು, ಕವಿತೆಗೂ ಜಾತಿ ಸೂತಕದ ಲೇಬಲ್ಲು ಹಚ್ಚುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ.

೨೨. ಕಾವ್ಯಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಪ್ರಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ಬರೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ?

ನಾನು ಅನೇಕ ವಿಮರ್ಶಾ ಸಂಕಲನಗಳಿಗಾಗುವಷ್ಟು ವಿಮರ್ಶೆ, ಲೇಖನಗಳು, ರಂಗವಿಮರ್ಶೆಯನ್ನೂ ಬರೆದಿರುವೆ ಅವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪುಸ್ತಕ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹೊರತರುವವರೆಗೆ ನನಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಿಯವಾದ ಕವಿತೆಯಿಂದ ಪ್ರಾಪ್ತವಾದ ಈ ಕವಿಯೆಂಬ ಪಟ್ಟದಲ್ಲೇ ನಾ ಸುಖಿಯಾಗಿ ಇರಬಲ್ಲೆ.

೨೩. ಕಾವ್ಯವನ್ನು ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ, ನಿಮ್ಮ ಬೇರೆ ಕೃತಿಗಳು ಯಾವುವು?

ನಾನು ಕಾಲೇಜು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾಗಿದ್ದಾಗಲೆ ನನ್ನ ಲಲಿತ ಪ್ರಬಂಧಗಳ ಸಂಕಲನವನ್ನು ಅಭಿನವ ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆ. ಮಡಿವಾಳ ಮಾಚಿದೇವರ ಬಗೆಗಿನ ಸಂಶೋಧನಾ ಕೃತಿ, ಮೈಸೂರು ವಿ.ವಿ.ಯ ಪ್ರಸಾರಾಂಗದಿಂದ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ. ಅಡಿಗರ ಬಗೆಗಿನ ನನ್ನ ಎಂ ಫಿಲ್ ಮತ್ತು ಅಡಿಗರು ಮತ್ತು ನಂತರದ ಕಾಲಘಟ್ಟದ ಕಾವ್ಯವನ್ನು ಕುರಿತ ನನ್ನ ಸಂಶೋಧನಾ ಕೃತಿಗಳನ್ನೂ ನಾನಿನ್ನೂ ಪ್ರಕಟಿಸಬೇಕಿದೆ.