ಸುರೇಶ ಕಲಾಪ್ರಿಯಾ ಗರಗದಹಳ್ಳಿ ಅವರು ಬರೆದ ಕವಿತೆ ‘ನೇಸರ ಸೊಬಗು’

ಕತ್ತಲೋಡಿತು ಬೆಳಕು ಮೂಡಿತು
ದಿನಪ ಮೂಡಿದ ಸೂಚನೆ
ಮೃಗ ಖಗ ಸಕಲ ಕುಲಕೆ
ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬುವ ಯೋಚನೆ

ರಂಗುರಂಗಿನ ಕಿರಣ ಹಾಸಿ
ಬೆಳಕ ನಗೆಯನು ಚೆಲ್ಲಿದ
ಜಗದ ಒಳಿತಿಗೆ ಬಂದನೆಂಬುದ
ಗ್ರಹಿಸಿ ಎದ್ದನು ಬಲ್ಲಿದ

ಸಸ್ಯಕಾಶಿಯ ಅಡುಗೆ ಕೋಣೆಗೆ
ಶಕ್ತಿ ತುಂಬಿದ ದಿನಕರ
ಸುಮವ ಸೋಕಿ ಸಿಹಿಯ ಹೀರಿ
ಗೆದ್ದು ಬೀಗಿದ ಮಧುಕರ

ಗೂಡ ತೊರೆದು ಪಕ್ಷಿ ಸಂಕುಲ
ಕಾಳ ಹೆಕ್ಕುತ ನಡೆಯಲು
ಕಾದು ಕುಳಿತ ಮರಿಗಳೆಲ್ಲಾ
ಬಾಯ ತೆರೆದು ಮುಕ್ಕಲು

ಆವಿ ಸೆಳೆದು ಮಳೆಯ ತರಲು
ಬೇಕೇ ಬೇಕು ನೇಸರ
ಭಾರಿ ಸೆಕೆಯು ಎನುವುದೊಂದೇ
ಎಲ್ಲರೊಳಗೂ ಬೇಸರ

ತಾನೂ ಬೆಳಗಿ ಸೋಮನನ್ನೂ
ಇರುಳ ಬೆಳಕಾಗಿ ಬೆಳಗಿಸಿ
ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲರ ಮಾಮ ಅವನು
ಎನುವ ಭಾವವ ಮೂಡಿಸಿ

ಜಗದ ಚಲನೆಗೆ ಬೇಕೇ ಬೇಕು
ಸೂರ್ಯನೆಂಬೋ ಗೆಳೆಯನು
ಇಲ್ಲವೆಂಬುದ ನೆನೆದರೊಮ್ಮೆ
ತಾಳಲಾಗದು ನೋವನು